Transitie: de meesterzet van de ideologie?
Transitiemanagement is ‘in’, zoveel is zeker. In Vlaanderen en Nederland, maar ook internationaal, kent transitiemanagement een blitscarrière als een van de meest beloftevolle manieren om de overgang naar een meer duurzame samenleving te maken. Dat is niet zo verwonderlijk. Ondanks de toenemende ecologische destructie en groeiende bezorgdheid lijken noch het klassieke milieubeleid, noch de conventionele milieubeweging erin te slagen de weg naar een meer duurzame samenleving te banen. Sinds 2008 heeft de wereldwijde financiële en economische crisis the sense of urgency enkel verhoogd en op de meervoudige verweven crisissen gewezen. Transities en transitiemanagement brengen opnieuw hoop. Het lijkt ons uit de impasse te verlossen door een alternatief binnen te brengen op basis van een wetenschappelijk onderbouwd stappenplan die de duurzaamheidstransitie kan omzetten in praktijk. Transitiepleitbezorgers zetten allerhande processen en experimentele projecten op op verschillende schaalniveaus, om complexe
omwentelingen te analyseren en radicale transformaties te begeleiden op basis van multi-actorpartnerschappen.
Toch lijkt er een diepe kloof te zijn tussen de radicale retoriek en de realiteit.